- triplex
- trĭplex, ĭcis (abl. sing. --ĭci, -ice; gén. plur. -ĭcĭum)
[st2]1 [-] triple.
[st2]2 [-] poét. trois.
- triplex cuspis, Ov. M. 12, 594 : le trident (de Neptune).
- Plato triplicem finxit animum, Cic. Tusc. 1, 10, 20 : Platon divise l'âme en trois parties.
- triplices sorores (deae) : les trois Parques.
- triplex Diana (= triformis Diana) : la triple Diane (Diane, Phébé, Hécate).
- trĭplex, ĭcis, n. : le triple.
- triplices (s.-ent. codicilli), Cic. Mart. : tablette à trois feuilles, tablette à écrire.
- triplex gens, Virg. En. 10 : trois races d'hommes.
* * *trĭplex, ĭcis (abl. sing. --ĭci, -ice; gén. plur. -ĭcĭum) [st2]1 [-] triple. [st2]2 [-] poét. trois. - triplex cuspis, Ov. M. 12, 594 : le trident (de Neptune). - Plato triplicem finxit animum, Cic. Tusc. 1, 10, 20 : Platon divise l'âme en trois parties. - triplices sorores (deae) : les trois Parques. - triplex Diana (= triformis Diana) : la triple Diane (Diane, Phébé, Hécate). - trĭplex, ĭcis, n. : le triple. - triplices (s.-ent. codicilli), Cic. Mart. : tablette à trois feuilles, tablette à écrire. - triplex gens, Virg. En. 10 : trois races d'hommes.* * *Triplex, triplicis, pen. cor. om. gen. Horat. Qui ha trois doubles, Triple.\Triplici modo. Plaut. En trois manieres.\Pugna triplex. Martial. Triple.\Triumphus triplex. Virgil. Quand on a triomphé trois fois.\Triplex. Martial. Tablettes ayants seulement trois fueillets.
Dictionarium latinogallicum. 1552.